

Peter Cellensis (DE LA CELLE), Obispa de Chartres, b. de ascendencia noble en Champaña; d. murió en Chartres el 20 de febrero de 1183. Fue educado en el monasterio de St. Martin-des-Champs en París, se convirtió en benedictino y en 1150 fue nombrado Abad de La Celle cerca de Troyes, de donde su apellido, Cellensis. En 1162 fue nombrado Abad de San Remy en Reims, y en 1181 sucedió Juan de Salisbury as Obispa de Chartres. Era muy estimado por hombres como Juan de Salisbury, Tomás Becket, arzobispo Eskill, Eugenio III, y especialmente Alexander III. Sus producciones literarias fueron editadas por Janvier (París, 1671) y reimpreso en PL, CCII, 405-1146. Consisten en 177 epístolas, 95 sermones y 4 tratados titulados: (I) “De panibus ad Joannem Sarisberiensem”; (2) “Mosaici tabernaculi mystiew et moralis expositionis libri duo”; (3) “De conciencia”; (4) “De disciplina claustrali ad Henricum I, Campaniae Comitem”. Sus epístolas, que son valiosas desde un punto de vista histórico, fueron editadas por separado por Sirmond (París, 1613). Sus sermones y tratados son extremadamente grandilocuentes y alegóricos.
MICHAEL OTT